Antonówka

Drzewa rosną raczej nierównomiernie. Początkowo rośnie słabo i często ma krzywe, dość słabe pnie. Później rośnie silniej. Starsze drzewa mają szeroką, raczej spłaszczoną koronę. Korona składa się z niewielu konarów i nie zagęszcza się zanadto. Gałęzie są dość charakterystyczne, bo pokrywają je liczne krótkopędy. Odmiana kwitnie wcześnie i jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian jabłoni. Kwiaty są wytrzymałe na mróz. Antonówka plonuje naprzemiennie, co sprawia, że opłacalność tej odmiany jest zmniejszona. Można jednak stosować przerzedzanie zawiązków w celu wyrównania owocowania w okresie silnego kwitnienia. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie lub późno. Owocuje obficie o ile jest dobrze pielęgnowana.

Średniej wielkości, o zmiennym kształcie najczęściej kulistym lub nieco wydłużonym, niesymetryczne. Skórka jest gładka, błyszcząca. W miarę dojrzewania kolor zmienia się z zielonego na słomkowy, czasem ze słabym rumieńcem koloru różowoczerwonego. Owoce są soczyste, o kwaskowatym smaku. Dojrzała Antonówka wydziela silny landrynkowy zapach.

Sadzona przez ks. Tadeusza Broniszewskiego