Boiken/ „Boikenapfelka”

Jest to przykład typowej, starej, tradycyjnej odmiany uprawnej jabłoni domowej. „Boikenapfelka” pochodzi z terenów dzisiejszych Niemiec, a opisywany przeze mnie jabłoń rośnie w historycznej stolicy całego Śląska- we Wrocławiu. Drzewo nie odstaje od innych przedstawicieli odmiany Boiken. Urosła do znacznej wysokości, dzięki żyznej glebie, która występuje w tym miejscu. Korona drzewa jest luźna, nie tworzy żadnej konkretnej formy, a jej konary wyrastają prawie pod kątem prostym. Dzięki informacjom, które uzyskałam od osób tam mieszkających mogę napisać, iż gdy drzewo obficie owocuje korona staje się rozłożysta. Drzewo wchodzi wcześnie w okres owocowania. Co drugi rok można się spodziewać bardzo obfitych zbiorów.

Owoce odmiany Boiken są zwykle średniej wielkości. Czasem są dość duże, kulisto-stożkowate albo kulisto-spłaszczone. Przy kielichu są żebrowane, dość twarde i ciężkie. Skórka jest gładka, stosunkowo gruba, tłusta, na początku zielona, później jasnożółta. Skórkę czasem zdobi rozmyty, delikatny, różowy rumieniec. Jabłoń Boiken posiada miąższ biały, jędrny, ścisły i kwaskowaty. W smaku jest raczej średni. Jabłka prawie nie pachną. Komory nasienne są duże i otwarte. Nasiona są liczne, średniej wielkości, pękate, tępo zakończone, jajowate i ciemnobrązowe. Owoce są doskonałe na przetwory i to jest główny powód uprawy Boikena w sadach przydomowych. Owoce są bardzo cenione jako surowiec dla przemysłu. Można z nich robić dżemy, kompoty, soki, musy. Jako deserowe nadają się również do spożycia na surowo ale lepiej wykorzystać je do ciast i jako dodatek do deserów. Są najsmaczniejsze po odleżeniu w chłodzie.

Drzewo rośnie w historycznej stolicy, nie tylko Dolnego Śląska, lecz także całego Śląska. Wcześniej „Wrotizlaensem” był stolicą księstwa wrocławskiego, dziś jest największym miastem leżących na tzw. „Ziemiach Odzyskanych”. Drzewo z pewnością widziało nie jedno, m.in. liczne festiwale muzyczne typu „Wratislavia Cantans”, powstawanie antykomunistycznych organizacji komunistycznych (np.”Pomarańczowej Alternatywy”), tworzenie kultowych już wrocławskich krasnali… Przetrwała również częściowe zalanie miasta. Dziś jest pięknym elementem ogrodu dwójki niezwykłych ludzi- pełnej pasji fizjoterapeutki, która kocha konie i wielbiciela motoryzacji. Jaka będzie jej przyszłość? Tego niestety nie wiemy, ale możemy mieć pewność, iż przez kolejne lata będzie światkiem kolejnych niesamowitych zdarzeń.