Antonówka
Odmiana | Malus domestica Borkh. |
Nazwa zwyczajowa | Antonówka |
Dodatkowe cechy |
Antonówka urosła bardzo silnie, stworzyła szerokie, rozłożyste korony. Jej pień jest lekko przekrzywiony, lecz konary jabłoni są silne. Występują tam krótkopędy rosnące pod kątem prostym. Niestety akurat to drzewo w moim rodzinnym sadzie nie zniosło najlepiej próby czasu oraz bezlitosnych warunków atmosferycznych. „Położyło się”, aczkolwiek nie poddaje się i nadal żyje oraz rodzi smaczne owoce. Kwiaty pojawiają się na niej licznie, mają piękne, duże i o jasnej barwie. Liście drzewa pojawiają się na pędach jednorocznych, są jasne i duże. Owocuje obficie średnio co dwa lata. Jest bardzo wytrzymała na mróz, a także na takie problemy sadowników jak parcha jabłoni i mączniaka. Rośnie na glebie. Nie mogę stwierdzić dokładnej wysokości drzewa, z racji braku odpowiednich narzędzi pomiarowych oraz mojego lęku wysokości. |
Pora dojrzewania owoców | 11-20 lipiec |
Opis owoców |
Owoce atonówki są średniej wielkości. Mają wydłużony, niesymetryczny kształt, nie są jednak większe niż 6 cm. Mają ładną, gładką, błyszczącą skórkę. Na początku ma kolor zielony, jednak później zmienia barwę na słomkową z pięknym rumieńcem. Owoce są soczyste, kwaskowate. Miąższ jest kruchy i ścisły, a gdy owoce są dojrzałe, wydzielają przyjemny zapach landrynek. Antonówkę można spożywać jako deser jak również nadaje się do przetwórstwa. W naszych rejonach używana głównie do wyrobów dżemów, przecierów, kompotów oraz do wyrobów takich jak racuszki czy szarlotki. |
Województwo | wielkopolskie |
Miejscowość | Głogowa |
Szerokość geograficzna | 52.271449 |
Długość geograficzna | 18.936599 |
Umiejscowienie | przy drodze |
Dodatkowe info o umiejscowieniu | Między polem, a obejściem gospodarskim, w miejscu starego sadu |
Obwód pnia [cm] | 143 |
Wysokość drzewa [m] | 7 |
Orientacyjny rok posadzenia | 1939 |
Historia drzewa |
Drzewo zostało zasadzone przez rodzinę Rosiaków około roku 1939, jako jedno z wielu w drugim z przydomowych sadów. Jabłoń, jako jedna z nielicznych przetrwała ciężkie czasy, była świadkiem niezwykłych przyjaźni, miłości i nieszczęść, które wydarzały się we wsi. Położona między budynkami gospodarczymi, a drogą, zaraz obok pól uprawnych. Pielęgnowana przez kolejne pokolenia na przestrzeni lat zapewniała całej rodzinie pyszne owoce, na których wychowałam się między innymi ja, dzisiejsza kierownik \”Owoców Kazika\” – Ada. Dziś jabłonka jako towarzyszki ma inne jabłonie, lecz posadzone nieco później… Niewątpliwie są równie przyjacielskie, ponieważ nasza antonówka zapewnia nam cudowne składniki na przetwory. |
Usytuowanie | w grupie |
Zdjęcia |